ฮวารังโด (Hwa Rang Do) หรือรู้จักในชื่อ “วิถีแห่งอัศวินดอกไม้” เป็นศิลปะต่อสู้แบบองค์รวม บนพื้นฐานของ 5 กฎ 9 หลักการ และเน้นการสู้หลายจุด ไม่ว่าจะเป็น ยืนสู้ด้วยมือเปล่า การล้มคู่แข่งสู้บนพื้น ซึ่งอิงต้นแบบมาจากทั้งยูโด ไอโต-ริว และไอกิ-จูจุตสึ ส่วนข้อมูลอื่นๆ อ่านต่อด้านล่าง
รู้จักกับ ฮวารังโด / 화랑도
ฮวารังโด (화랑도) ตั้งชื่อตามฮวารัง ที่เป็นกลุ่มทหารระดับสูงในยุค 3 ก๊ก และมาจากภาษาเกาหลี 3 คำ ได้แก่ ฮวา (화) หมายถึง ดอกไม้, รัง (랑) หมายถึง ผู้ชาย / อัศวิน และโด (도) หมายถึง วิถี ซึ่งพอรวมกัน จะได้ออกมาเป็น วิถีแห่งความเป็นชายที่เบ่งบาน หรือ “วิถีแห่งอัศวินที่เบ่งบาน”
แต่ละยุคของ ฮวารังโด มีเหตุการณ์อะไรบ้าง
การก่อตั้งสมัยใหม่
โดยพี่น้องตระกูลจู คือ จูบงลี (Joo Bang Lee) และจูซังลี (Joo Sang Lee) ที่ถูกสอนฮวารังโบราณในเกาหลีเหนือ โดยพระสงฆ์ท้องถิ่น ซึ่งเขาเรียก ศิลปะการต่อสู้ นี้ว่า อึมยังคอน ก่อนครอบครัวลีจะลี้ภัยไปอยู่โซล จากนั้นไทม์ไลน์ต่างๆ ก็เริ่มขึ้น ดังนี้
- 1950 : พวกเขาได้พบกับชเวยองซูล บิดาแห่งศิลปะ ฮับกิโด
- 1960 : ถูกรับเลือกให้เป็นครูสอนฮับกิโด และมีส่วนร่วมในการริเริ่ม ศิลปะกุกซูนวอน
- 1968 : พระสงฆ์เสียชีวิต แล้วมอบตำแหน่งในโดโจให้กับบงลี ก่อนที่พวกเขาจะตั้งชื่อหลักสูตรของตนเองว่า Hwa Rang Do
- 1969 : ซังลีย้ายไปสหรัฐฯ เพื่อก่อตั้งสถาบันสอน ก่อนที่ปี 1972 บงลีจะย้ายสำนักงานใหญ่ไปด้วย
ในสหรัฐอเมริกา
- 1970-1980 : มีกระแสทั่วแคลิฟอร์เนีย และรัฐแอริโซนา ได้เป็นทั้งการแสดงสาธิตในงาน expo รวมถึงออกทีวี เช่น That's Incredible! หรือ Unknown Powers นอกจากนี้ ยังถูกฝึกให้กับหน่วยเรนเจอร์ และกองทหารพิเศษสหรัฐฯ
- 1980-1990 : ลูกชาย 2 คนของบงลี มีส่วนในการสาธิตการสู้ ทั้งในอเมริกาและยุโรป รวมถึงก่อตั้งสมาคมฮวารังระหว่างวิทยาลัย ทำให้วิทยาลัยต่างๆ นำไปเป็นหลักสูตรในชมรม และสมาคมฮวารังโดโลก (WHRDA) ได้นำเสนอหลักสูตรแทซูโด
ปี 2010 - ปัจจุบัน
- สมาคม WHRDA พัฒนาการสู้ในด้านกีฬา โดยปรับปรุง 3 หลักสูตร ได้แก่ โกทูจิ, กัมทูจิ และบงทูจิ รวมถึงนำเสนอหลักสูตรขั้นสูงยงทูกิ ในปี 2012 ซึ่งเป็นการสู้กึ่งสัมผัส มีทั้งคิกบ็อกซิง จับทุ่ม และจับล็อกบนพื้น แล้วได้กลายเป็นมาตรฐานระบบสายคาด
ที่มา: History [1]
กฎและหลักคุณธรรมใน ฮวารังโด
รากฐานข้อกำหนดต่างๆ ในการสู้ คือ ฮวารังโดแมงแซ ซึ่งประกอบด้วยโอกเย ที่พัฒนาขึ้นโดยวอนกวางบ็อบซาในยุค 3 อาณาจักร และเพิ่มคุณธรรมกโยฮุน เพื่อส่งเสริมกฎโอกเย ดังต่อไปนี้
โอกเย (오계) / 5 กฎ
- อิล : ซาคุนอีชุง / จงรักภักดีต่อประเทศ
- อี : อินชินอีฮโย / ภักดีต่อผู้ปกครอง
- แซม : คโยวูอีชิน / ไว้วางใจและความเป็นครอบครัวระหว่างเพื่อน
- ซา : อิมจอนมูแท / กล้าไม่ถอยเมื่ออยู่ต่อหน้าศัตรู
- โอ : ซาลแซงยูทีก / อย่าพรากชีวิตไปโดยไร้สาเหตุ
กโยฮุน (교훈) / 9 คุณธรรม
- อิน : มนุษยชาติ
- อุย : ยุติธรรม
- เย : สุภาพ
- จี : ภูมิปัญญา
- ชิน : เชื่อมั่น
- ชุน : ความดี
- ดุก : คุณธรรม
- ชุง : ความภักดี
- ยง : กล้าหาญ
ที่มา: Five Rules of Hwa-Rang-Do, Nine Principles Based on Philosophy [2]
ระบบยศเข็มขัด ฮวารังโด และหลักสูตร
ความต่างของศิลปะต่อสู้ ฮวารังโด กับการสู้อื่นๆ คือต้องผ่านหลักสูตรแทซูโด 9 ระดับก่อน ถึงจะเริ่มฝึกระบบเข็มขัดของตัวเองได้ ซึ่งการเลื่อนยศต่างๆ (Kub) เป็นโปรแกรมเดียวกัน ดังต่อไปนี้
- มูคับ : เกรด 9 เข็มขัดขาว
- ปาลคับ : เกรด 8 เข็มขัดส้ม
- ชิลคับ : เกรดด 7 เข็มขัดเหลือง
- ยุกคับ : เกรด 6 เข็มขัดสีเขียว
- โอคับ : เกรด 5 เข็มขัดสีม่วง
- ซาคับ / อินคับ : ระดับ 4 เข็มขัดน้ำเงิน
- แซมคับ : ระดับ 3 เข็มขัดน้ำตาล
- อีคับ : ระดับ 2 เข็มขัดสีแดง
- อิลคับ : ระดับ 1 เข็มขัดครึ่งสีดำ
ส่วนข้อกำหนดรูปแบบที่ต้องฝึก รุ่นอายุ รวมถึงระยะเวลาในการเลื่อนยศ สามารถคลิกอ่านรายละเอียดฉบับเต็มได้ที่ World Hwa Rang Do Association
องค์ประกอบของระบบมูซุลใน ฮวารังโด
ระบบต่อสู้ภายใน Hwa Rang Do หรือเรียกว่ามูซุล (Mu Sul) มีทั้งรูปแบบ เทคนิค และวิธีสู้หลากหลาย แบ่งออกเป็น 4 องค์ประกอบดั้งเดิม ดังนี้
แวกง (외공) : วิธีการภายนอก
ครอบคลุมการรุก-รับ ฝึกเกี่ยวกับเทคนิคการเตะ ต่อย ล้ม ทุ่ม ใช้ข้อต่อ การกดจุด และต่อสู้ทั้งมือเปล่า และมีอาวุธเดี่ยวเรียกว่าฮยอง (Hyung)
แนกง (내공) : วิธีการภายใน
เชื่อมโยงกับกำลังภายใน การหายใจขั้นสูง และท่าออกกำลังที่คุ้นชิน ยกตัวอย่างเช่น ยืดเหยียด-ยืดหยุ่น คล้ายกับท่ายิมนาสติก และท่าแอโรบิก
มูกีกง (무기공) : วิธีใช้อาวุธ
เรียนรู้ทั้งป้องกันและจู่โจม อาวุธที่ใช้บ่อย อาทิเช่น ดาบ, มีด, หอก, ไม้เท้ายาว, ไม้สั้น, เชือก และพัด ซึ่งผู้ฝึกแต่ละระดับ จะใช้อาวุธไม่เหมือนกัน
ชินกง (신공) : พลังจิต
อย่างเช่นศิลปะการสู้บนหลักการอื่นๆ คือต้องรู้วิธีการจดจำให้ดี ต้องมีสมาธิ 100% เพื่อให้แสดงออกถึงทักษะได้ดีขึ้น นอกจากนี้ ยังมีอีก 13 หมวดหมู่ย่อย เช่น วิธีอาศรม, วิธีปกปิด, การแพทย์ฉุกเฉินของชาวเอเชีย เป็นต้น
ที่มา: The Four Categories of Hwa-Rang-Do [3]
การฝึก ฮวารังโด บนหลักสูตรของ Tae Soo Do
- การเตะตามทิศทางเส้นตรงและวงกลม
- การบล็อกตามแนวเส้นตรง วงกลม และตีด้วยมือ
- คอมโบด้วยท่าคิกบ็อกซิงทั้งหมด
- เทคนิคป้องกันในการใช้จริง
- จัดการข้อต่อระดับเบสิก
- การล้มและทุ่มระดับเบสิก
- สู้บนพื้น-การรัดคอระดับเบสิก
- อาวุธ : นันชัก, กระบองยาว และดาบ
- การฝึกเริ่มต้น-ขั้นสูง : อาวุธและมือเปล่า
- ท่ากายกรรมพื้นฐาน และเทคนิคการล้ม
- การยืดกล้ามเนื้อ และฝึกความคล่องแคล่ว
สรุป ฮวารังโด
ฮวารังโด ศิลปะวิถีแห่งอัศวินดอกไม้ ที่ตั้งชื่อตามนักรบชนชั้นสูงในสมัย 3 ก๊ก มีการนำพื้นฐานมาจาก ศิลปะต่อสู้ญี่ปุ่นหลายแบบ โดยยกย่อง 2 พี่น้องตระกูลจู ให้เป็นบิดาแห่งฮวารังยุคใหม่ และสู้ตาม 5 กฎ 9 หลักการ 4 มูซุล ซึ่งมีความลึกซึ้งมากๆ ในประวัติเกาหลี
อ้างอิง
[1] Wikipedia. (July 8, 2024). History. Retrieved from en.wikipedia
[2] Martial Ask. (April 15, 2023). Five Rules of Hwa-Rang-Do, Nine Principles Based on Philosophy. Retrieved from martialask
[3] Hwa Rang Do Private Academy. (2022-2024). The Four Categories of Hwa-Rang-Do. Retrieved from phxhwarangdo
